Ut å finne sola.

Eg bur i Stongfjorden og det er verdas finaste plass å bu. Men - det er eit lite men, - lengst inne i fjorden er det ikkje sol om vinteren. Sjølv om eg bur på solsida er sola vekke ca. to månader. Grunnen til det er sjølvsagt dei flotte fjella som omkransar bygda vår. Men vi treng ikkje reise lengre enn ut i Staveneset så finn vi ho heile året, dvs. dersom det ikkje er overskya då, noko det sjeldan er her på vestlandet ;-D
Det var det ikkje i dag tidleg heller, og etter å ha sjekka yr.no som sa nydeleg ver resten av dagen og 3 sekundmeter austleg vind, bestemte eg meg for ein padletur sjølv om gradestokken viste 9 kalde.
Klokka vart halv tolv før eg var i Staveneset og fekk sjøsett kajakken etter å ha forsert isbeltet innerst i vågen.

Frå Stavenesvågen.

Einaste selskapet eg hadde i dag var min eigen skugge.

Litt skvalpesjø inn mot babord på veg sørvestover mot Heggøyna,  der eg var inn i Vaulen før eg snudde og sette kursen over mot Smelværet. Kom over ein selkoloni på rundt 20 dyr som eg uroa der dei låg å sola seg på eit skjær ved Heggøyna. Skjæret vart brått halvert, og kolonien heldt auge med meg i sitt rette element der eg for forbi. Kom eg for nær forsvann dei med eit slups.

Frå Smelværosen mot Alden.

Inne i Smelværet var det blikkstille, og i den klare sjøen såg eg botnen på fleire meter. Mykje fugl, her som ellers på turen, og eit oterpar som rota i flomålet. Spor etter oter såg eg over alt på dei snødekte holmane.

Frå Smelværet.

Ikkje så djupt her, og lett å sjå korleis botnen er.

Beinstrekk og matpause.

Eg lånte kaia i Smelværet for ei pause med niste, i dag var det lefse og sjokoladedrikk som sto på menyen, før eg sette kursen heim. Litt skvalpesjø og vind i mot over mot Staveneset. Eg nådde land omtrent på same tid som sola gjekk ned, 3 timar etter at eg la ut.
Det vart ca. 14 km. sol(o)padling :-)
Heile albumet HER